"DAR"
 premijera 27.04.2005., Studentski kulturni centar, Beograd

Predstava «DAR» je kruna otvorenog procesa rada sa glumcima Teatra Mimart i mlade grupe u tromesečnim radionicama u SKCu, zasnovanih na umetničkoj teoriji i praksi Mimarta. Ekskluzivni projekat u kome je isti broj učesnika u predstavi i gledalaca: trideset šest.

Foto: Imre Szabo

“Dar” je bajkovita priča o čarobnjaštvu. Čarobnjak povezuje šest priča - šest prostora – šest snova, iz kojih izdvaja šestoro ljudi koji sanja.  Prostor SKCa bio je zgodan da se stvori začudna atmosfera gde sa svih strana dolaze mala bića i opkole publiku. Tako publika prvo šeta od sobe do sobe, jer nema stolica, a zatim biva opkoljena, te premeštena na scenu odakle posmatra završnu scenu u kojoj čarobnjak leti, naravno uz pomoć alpinista.

Autor i režiser:  Nela Antonović
Asistent režije: Vladimir Morian Kosić
Muzika: Grupa «CINGILI» (live)
Kostim: Ana Spasić
Fotografija: Lidija Antonović, Izložba fotografija sa radionica Mimart, Cirkus galerija
Video art:    Lidija Antonović i Kristina Drašković
Maske: Jelena Zagorčić i Katarina Živković
Scenograf: Matej Antonovski
Alpinisti: grupa “Gekon”
Produkcija: SKC i MIMART
Učestvuju:                     
Teatar MIMART:    Aleksandar Lekić    Nikola Vranić   Tanja Damjanovski   
Maja Maksimović   Uglješa Iljačić   Marija Jelić                              
Pogon MIMART :    Vladimir Morian Kosić - čarobnjak
Slavica Krsmanović, Lidija Antonović, Aleksandra Jelić,  Vladimir Vulikić, Kristina Drašković, Vuk Vučković, Sanja Maksimović, Miloš Ninković, Zorica Alimpić,  Nenad Knežević, Biljana Milošević Kosmogina, Saša Adamović, Danijela Mitić, Olja Nikolić Mičković, Jelena Zagorčić, Katarina Živković, Sandra Naumović, Beriša Arbenita Ana, Sanja Marinković, Midica Milovanović, Jelena Markov i Ema Sabo.

Pokrovitelj:  Skupština grada Beograda - Sekretarijat za kulturu 
Ministarstvo kulture Republike Srbije

Press: “Ritualno darovanje”, 2005, “ORHESTRA”

“U završnoj sceni, koja se odvija na sredini sale, sve maske su skinute sa patuljastih stvorenja, koja su ponovo stekla prirodnu visinu, da bi sa mnogo iskrenog uzbuđenja ali i zavodljivog šarma prema gledaocima u buto igračkom stilu naloženom od strane pokretača svih ovih zbivanja, čarobnjaka Moriana, sjedinjeni sa idejama-glumcima, oživeli “metaforu energije u umetničkoj levitaciji”. Izvođenje publike kroz lavirint, kojim je i došla da vidi ovaj maštoviti i skladno ostvaren pozorišni projekat, odvija se uz obostranu radost između izvođača i gledalaca, što razume se, uliva optimizam svojstven činu darivanja, jer darodavac u njemu možda, pomalo sebično uživa. A kada se ovo ritualno darivanje završi, svaki posetilac će kući odneti raznobojni kliker, kao simbol rada na novom, a za ličnu sreću...” Milica Zajcev